سیم کشی روکار

یکی از مهم‌ ترین مراحل تاسیسات، سیم‌ کشی ساختمان می‌ باشد. سیم کشی نیاز به آگاهی و دانش کافی دارد و به شکل‌ های مختلف انجام می‌ شود همچنین به دو صورت توکار و سیم کشی روکار انجام می‌ شود. انتخاب نوع برقکشی روکار یا توکار بستگی به نوع ساختمان و قدمت آن دارد.
در سیم کشی به روش روکار برای انتقال برق به همه قسمت‌ های ساختمان، سیم‌ ها روی دیوار قرار می‌ گیرند و برای این که جلوه زیبایی داشته باشد این سیم‌ ها را داخل داکت قرار می‌ دهند. برقکاری روکار در واقع برق کشی تکمیلی می‌ باشد یعنی اگر در ساختمان روشنایی بیشتری مورد نیاز باشد در مکان‌ هایی که قابل رویت نیستند سیم‌ ها به شکل روکار از روی دیوارها عبور داده می‌ شوند.

مراحل سیم کشی روکار

شاید سیم کشی روکار تداعی کننده سیم‌ های گره خورده و آویزان برای شما باشد. اما اگر در این روش از داکت استفاده شود و سیم‌ ها داخل داکت قرار بگیرند نظم و زیبایی بیشتری در ساختمان ایجاد می‌ شود.

در سیم کشی روکار در مرحله اول باید نقشه ساختمان تهیه شود. پس از تهیه نقشه، باید مکان قرار گیری و نصب قوطی‌ های برق، پریز‌ ها و روشنایی‌ ها مشخص شود. در مراحل بعدی باید این قوطی‌ ها نصب شوند و پس از آن لوله گذاری و سیم کشی انجام می‌ شود.

تراز کردن

پس از رسم نقشه ساختمان، نوبت تراز کردن می‌ باشد. به وسیله خط تراز محل قرار گیری کلید، پریز، جعبه تقسیم و جعبه فیوز و ارتفاع آن‌ ها از سطح زمین مشخص می‌ شود.

برای مشخص کردن خط تراز از شلنگ تراز یا لیزر استفاده می‌ شود. پریز ها باید در ارتفاع ۵۰ سانتی‌ متری از کف زمین قرار بگیرند. جعبه فیوز نیز باید ۱۶۰ تا ۱۷۰ سانتی‌ متر از کف زمین ارتفاع داشته باشد. فاصله استاندارد جعبه تقسیم از کف زمین نیز باید ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌ متر باشد.

نصب قوطی‌ های کلید و پریز روی دیوار

در این مرحله فاصله عمودی و افقی کلید و پریز ها به وسیله خط تراز مشخص می‌ شود. با استفاده از گچ قوطی‌ های کلید و پریز روی دیوار قرار می‌ گیرند.

لوله و داکت سیم کشی روکار

در لوله گذاری از کانال یا لوله‌ های برق استفاده می‌ شود. با توجه به این که لوله گذاری داخل یا خارج ساختمان صورت بگیرد از شیوه‌ های مختلف لوله گذاری استفاده می‌ شود. اگر حجم لوله گذاری در مکان‌ های اداری کم باشد از داکت‌ هایی با شماره ۱.۵ به بالا به منظور کانال کشی استفاده می‌ شود.

اما برای لوله گذاری برق و شبکه در مکان‌ های اداری از داکت‌ های ترانکینگ استفاده می‌ شود. اجرا و نصب این داکت‌ ها در مکان‌ های گوناگون به صورت‌ های مختلف انجام می‌ شود. برای این که این داکت‌ ها نمای زیباتری داشته باشند می‌توانید آن‌ها را رنگ کنید و یا می‌ توانید با برچسب‌ های رنگی آن‌ها را بپوشانید تا جلوه زیباتری داشته باشند.

لوله گذاری فلزی روکار

در محیط‌ های صنعتی برای این که سیم‌ ها ضربه نخورند و یا از آتش سوزی در امان باشند. از لوله فلزی استفاده می‌ شود. این لوله‌ های فلزی باید انعطاف پذیری داشته باشند و در مکان‌ های مورد نظر قابلیت خم شدن داشته باشند. لازم به ذکر است که این لوله‌ ها انعطاف پذیری پایینی دارند بنابراین باید با دقت زیاد خم شوند. همچنین باکس‌ های فلزی این لوله‌ها باید طبق قوانین و اصول استاندارد نصب شوند.

برای نصب کردن و محکم کردن لوله‌ های فلزی و داکت‌ ها روی دیوار و سقف از پیچ و رول پلاک استفاده می‌ شود. در ضمن برای این که کابل‌ ها در جای خود محکم بمانند و آسیب نبینند در طول مسیر کابل‌ ها به طور منظم از بست استفاده می‌ شود.

سیم کشی

یکی از مراحل مهم تاسیسات که برای رساندن برق به ساختمان انجام می‌ شود، سیم کشی است. در سیم کشی سیم‌ های برق، تلفن و آنتن به صورت جداگانه هستند و توسط فنر، سیم‌ ها از داخل لوله‌ های برق رد می‌ شوند. در سیم کشی انتخاب رنگ و قطر سیم‌ ها باید بر اساس اصول استاندارد انجام شود.

برای نمونه رنگ زرد سیم ارت را نشان می‌ دهد و برای سیم نول از رنگ آبی استفاده می‌ شود و سیم فاز نیز دارای رنگ قرمز می‌ باشد. در برخی از مکان‌ ها سیم آرت وجود ندارد که در این حالت سیم نول با رنگ آبی و سیم فاز به رنگ قرمز وجود دارد.

به اندازه سیم‌ ها نیز باید دقت شود به عنوان مثال سیم‌ هایی که برای وسایل روشنایی مورد استفاده قرار می‌ گیرند دارای سطح مقطع ۱.۵ هستند. همچنین سیم‌ کشی پریز نیز با استفاده از سیم‌ هایی که سطح مقطع آن ۲.۵ است انجام می‌ شود.

سیم بندی

این مرحله باید با دقت انجام شود زیرا اگر خطایی رخ دهد ممکن است خسارت زیادی به بار آورد و یا این که افراد دچار صدمه جانی شوند. در سیم بندی که آخرین مرحله سیم کشی می‌ باشد تقسیم کردن سیم‌ ها و ارتباط برقرار کردن بین سیم‌ها، کلید و پریز‌ها و قوطی‌ های مربوط به هر کدام در این مرحله انجام می‌شود.

نکات سیم کشی روکار

برخی از نکات برق کشی روکار ساختمان عبارتند از:

• فاصله جعبه کلید از کف زمین باید در حدود ۱۱۰ تا ۱۲۵ سانتی‌ متر باشد.
• پریزها نیز باید در فاصله ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌ متری از کف زمین قرار بگیرند.
• فاصله بین سقف و جعبه تقسیم نیز باید بین ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌ متر باشد‌.
• فاصله هر داکتی نسبت به دیوار و سقف باید ۶ میلی‌ متر باشد.
• برای این که نصب داکت‌ ها روی دیوار محکم باشد و پس از مدتی خارج نشوند باید بست داکت‌ها با پیچ و رول پلاک محکم شود همچنین این بست‌ها در فاصله مناسب از یکدیگر باید قرار بگیرند.
• پیچی که برای متصل کردن داکت به دیوار به کار می‌رود باید هم جنس دیوار باشد. به عنوان مثال اگر دیوار فلزی باشد برای محکم کردن بست باید از پیچ فولادی استفاده شود.
• گاهی سیم‌ها را از داخل لوله‌ های فولادی سیاه عبور می‌ دهند. برای این که آب و رطوبت به این لوله‌ها آسیب نزند این لوله‌ها و دیگر قطعات مانند جعبه تقسیم که امکان زنگ زدن آن‌ها وجود دارد به وسیله ضد زنگ و رنگ از خوردگی و پوسیدگی محافظت می‌ شوند.

چه موقع باید سیم کشی روکار انجام شود؟

در برخی موارد سیم کشی روکار تنها راه‌ حل موجود می‌ باشد. برای نمونه در مواقعی که می‌ خواهید بدون آسیب زدن به دیوارهای ساختمان، سیم کشی را انجام دهید. همچنین در زمان‌ هایی که دیوارهای ساختنمان از مصالحی محکم و نفوذ ناپذیر باشند به عنوان مثال در ساختمان‌ هایی که دارای دیوارهای بتنی هستند. در این ساختمان‌ ها تخریب بتن بسیار مشکل است و ممکن است به کل ساختمان آسیب بزند. در چنین شرایطی تنها گزینه موجود سیم کشی روکار می‌باشد.

سیم کشی روکار روی دیوار و گچ اجرا می‌ شود. این روش سیم کشی نسبت به سیم کشی توکار بسیار ساده است و عیب یابی برق ساختمان نیز در این نوع سیم کشی آسان‌تر می‌باشد.
برای یادگیری برق کشی ساختمان به صورت کاملا حرفه ای بهترین روش شرکت در دوره های آموزش صفر تا صد برق ساختمان درجه یک و دو در آموزشگاه های فنی حرفه ای است.